دو مقام پیشین آمریکایی – یکی سناتور جمهوری خواه- و دیگری جنرال بازنشته نیروی دریایی آمریکا و فرمانده پیشین ستاد ارتش این کشور، در مقاله‌ای به روزنامه واشنگتن پست، نسبت به خروج زودهنگام از افغانستان همزمان با روند جاری صلح هشدار داده اند.

درین مقاله آمده است که “خروج شتاب زده نیروهای آمریکایی از افغانستان، روند شکنند کنونی و بالقوه تحول آفرین صلح را تضعیف می‌کند. به طالبان جسارت بیشتر می‌دهد، حکومت کابل را بی ثبات می‌سازد و به گروه های تروریستی اجازه می‌دهد تا دوباره مدغم شوند. این کار منجر به جنگ داخلی خواهد شد و نیز درگیری های گسترده منطقه‌ای را تحریک خواهد کرد و یک بحران اجتناب ناپذیر انسانی و مهاجرت را بوجود خواهد آورد.”

مقاله می‌‎افزاید که طالبان می‌کوشند، آمریکا را وادار به خروج از افغانستان سازند.

واشنگتن پست به نقل ازین دو مقام پیشین آمریکایی نوشت: بیرون کردن نیروهای آمریکایی از افغانستان هدف اصلی طالبان است. در صورتیکه آمریکا بدون دستیابی به پیشرفت واقعی در روند صلح، افغانستان را ترک کند، باعث می شود تا اهرم سیاسی برای ایجاد سازش سیاسی پایدار از بین برود. این کار همچنین اعتبار آمریکا نزد شرکا و متحدان اش را از بین خواهد بود.

مقاله نسبت به موفقیت روند صلح با طالبان به دیده شک می‌نگرد و می‌افزاید: در طی رایزنی‌های خود با 60 نفر، این سوال را پرسیدیم که آیا امکان یک توافق بااعتبار صلح میان حکومت افغانستان و طالبان وجود دارد. تنها یک پاسخ واضح و ثابت وجود داشت و آن اینکه: تا زمانی که طالبان معتقد باشند ایالات متحده بدون توجه به رفتار طالبان ، نیروهای خود را بلافاصله بیرون می‌کند، آنزمان هیچ توافقی حاصل نخواهد شد.

در بخش دیگر این مقاله آمده است که کاهش چشم‌گیر نیروهای آمریکایی در چند سال پسین این پیام را به حکومت افغانستان رسانده است که صبر و منابع آمریکا محدود شده و کابل باید با حسن نیت مذاکره با طالبان را پیش ببرد.

در این مقاله از آمریکا خواسته شده تا برای آینده نزدیک، یک راهبرد صلح محور را دنبال کند که دارای عناصر زیر است:

نخست، ما باید برای همه طرف‌های درگیر روشن کنیم که وضعیت نهایی مطلوب چیست. به ویژه ، افغانستان پس از صلح باید بتواند به اندازه کافی قلمرو خود را کنترول کند تا از پناه دادن به تروریست‌ها جلوگیری نماید یا برای این کار کمک های بین المللی را بپذیرد.

دوم، آمریکا این وعده را بدهد که در برابر نظام قانون اساسی افغانستان و دستاوردهای این کشور در زمینه حقوق بشر از جمله حقوق زنان تعهد دارد. با اعمال فشارهای شدید بالای حکومت افغانستان برای مذاکره با طالبان، ایالات متحده آمریکا اکنون نشان دهد که پشتیبانی اش از حکومت افغانستان تا زمان ادامه گفتگوی این کشور با طالبان، مبارزه این کشور با فساد و رسیدگی آن به تمام عناصر جامعه، ادامه خواهد یافت. در جریان گفتگوها، نیروهای باقی آمریکایی به پشتیبانی از نیروهای امنیتی افغانستان ادامه خواهند داد، زیرا این نیروها طالبان را از یک پیروزی در میدان جنگ باز می‌‎دارند و به مبارزه با گروه های تروریستی ادامه می‌دهند.

سوم، به طالبان اکیدا گفته شود که خروج کامل نیروهای آمریکایی کاملاً منوط به پیشرفت در روند صلح است. این امر شامل کاهش واقعی و گسترده در میزان خشونت‌ها می‌شود، چیزیکه اکنون مشهود نیست.

ارزیابی گروه تحقیقاتی ما این است که طالبان بیشتر خشونت‌های اخیر را  باعث شده اند و این ادعای آنان را که اجازه استفاده از خاک افغانستان توسط القاعده، داعش یا دیگر تروریستان را نمی‌دهند، نفی می‌کند.

چهارم، یک راهکار دیپلماتیک منطقه‌ای قوی تر و هماهنگ‌تر ایجاد شود. همسایه‌های افغانستان می‌توانند مخرب روند صلح باشند، و همچنین می‌توانند ازاین روند پشتیبانی کنند. در صورتیکه این کشورها منافع خود را در یک افغانستان باثبات جستجو کنند، این می‌تواند به صورت گسترده فرصت تجارت و سرمایه‌گذاری منطقه‌ای را گسترش دهد. اقدام هماهنگ و یکپارچه دیپلماتیک ایالات متحده برای ایجاد این پشتیبانی و جلوگیری از تخریب کاران منطقه‌ای بسیار حیاتی است.

آمریکایی‌ها در رابطه به پایان این جنگ توافق کلی دارند. اما خروج نیروهای آمریکایی به صورت غیرمسوولانه احتمالا به یک جنگ داخلی جدید منجر خواهد شد، زمینه ایجاد مجدد گروه‌های تروریستی ضد آمریکا را فراهم  نموده و به آنان این روایت را ارایه خواهد کرد که در برابر آمریکای ابرقدرت پیروز شده اند.

پشتیبانی از گفتگوهای صلح به آمریکا این شانس را می‌دهد تا از فداکاری‌های خود بزرگداشت کند، منافع اصلی آمریکا را تامین نماید و به دشمنان این ملت نشان دهد که آنان نمی‌توانند بر آمریکا چیره شوند.

برگردان: همایون سلیمی؛ آرزو نیوز